Eğitim sektörü tüm dünyada trilyon dolarlık bir alandır ve her geçen yıl büyümektedir. OECD ülkeleri, kamu harcamalarının %11,3’ünü eğitime ayırmaktadır ve bu da öğrenci başına yılda ortalama $ 10.493 civarındadır. Öğrenci başına ilk ve orta öğretime yapılan harcama 2006 yılından bu yana neredeyse %20 artmıştır.

UNESCO’nun Sürdürülebilir Kalkınma Hedefi, 193 üye ülkesinin her birinin 2030 yılına kadar GSYİH’nın %4 ila %6’sını ve/veya toplam kamu harcamalarının %15-20’sini eğitime harcanmasıdır. Eğitim sektörü büyümektedir çünkü dünya nüfusu ile birlikte eğitimin niteliği de artmaktadır, yani eğitilecek daha fazla genç vardır.

İnsanlar eğitim ve ekonomik başarı arasında bağlantı kuruyor

OECD, 72 ulusal okul sistemi olan PISA hedefleri ile değerlendirerek 15 yaşındaki öğrencileri fen, matematik, okuma ve problem çözme konusunda test ediyor. Her çocuk hedeflere ulaşırsa, üst-orta gelirli ülkelerin GSYİH’sının önümüzdeki 80 yıl içinde %16 daha yüksek olacağını öngörüyor. Düşük-orta gelirli ülkelerin GSYİH’sının ise önümüzdeki 80 yıl içinde ortalama %28 daha yüksek olacağı öngörülüyor.

1970’ten bu yana, dünya çapında yükseköğretimde büyük bir genişleme olmuştur. Üniversiteler daha erişilebilir hale geldikçe, kayıtlar artmıştır. Ortalama olarak, OECD ülkelerindeki günümüz genç yetişkinlerinin %36’sının 30 yaşından önce yüksek öğrenimden en az bir kez mezun olması beklenmektedir.

Eğitimde en büyük genişleme Asya’da gerçekleşmiştir. Kore en yüksek mezun oranına sahip ülkedir: 25-34 yaş arası insanların %67,7’si yüksek öğrenim görmüştür.

Eğitimin Dördüncü Sanayi Devrimi’ne uyumu

Teknoloji, yaşama, çalışma, oynama ve düşünme şeklimizi dönüştürmekte ve insanlık tarihinin herhangi bir noktasında olduğundan daha hızlı ve daha büyük ölçekte gerçekleşmektedir.

Bilgisayarlar sadece birçok insan görevini yerine getirecek şekilde programlanamaz, aynı zamanda işlem güçlerini büyük veri kümelerine uygulayarak işleri kendileri için nasıl yapacaklarını da öğrenebilirler. Sadece birkaç yıl içinde yapay zeka, robotik, nanoteknoloji ve 3D baskı gibi teknolojilerdeki gelişmeler çoğu mesleği dönüştürecektir.

Dünya Ekonomik Forumu’nun İşlerin Geleceği Anketine göre, “çok çeşitli meslekler, temel beceri setlerinin bir parçası olarak yaratıcılık, mantıksal akıl yürütme ve problem duyarlılığı gibi daha yüksek derecede bilişsel yetenekler gerektirecektir.

Bugünkü iş faaliyetlerinin muhtemelen yarısı 2055 yılına kadar otomatikleşecektir. Geleceğin dünyası, okullarımızın ve üniversitelerimizin bugünkü tasarımından çok farklı bir dünya olacaktır.

21. yüzyıl için eğitimi yeniden şekillendirmemiz gerekiyor.

Kolayca aranabilir bir bilgi dünyası parmaklarımızın ucundayken, artık birçok şeyi ezberlememize gerek yok. Aslında, okulda geleneksel olarak öğrendiğimiz birçok şey dijital çağda biraz anlamsız hale gelmiştir. Örneğin el yazısı, yazım ve dilbilgisi kuralları vb…

Ancak elimizdeki zorlu araçları yönetmemize yardımcı yeni becerilere ihtiyacımız olacak. Arama sonuçlarını nasıl yorumlayacağımızı bilmemiz, bilgilerin kalitesini ve doğruluğunu eleştirel olarak değerlendirmemiz ve nasıl kullanılacağına dair etik yargılarda bulunmamız ve giderek daha karmaşıklaşan küresel sorunlara çözümler bulmak için yaratıcı düşünmemiz gerekecek.

Gelecekte, çalışmalar süreçler etrafında değil projeler etrafında yapılandırılacaktır. Bu eğitimde de önemli bir eğilim haline gelecektir. “Aktif” veya “sorun temelli” öğrenme, öğrencilerin sadece bilgi sunmak yerine doğal merakını meşgul etmeyi amaçlar.

Bilgiyle farklı etkileşim yollarını karıştırırsak, daha iyi bir öğrenme sonucu elde ettiğimizi biliyoruz. Ayrıca öğrenmenin sosyal bir süreç olduğunun ve başkalarıyla öğrenmenin daha iyi sonuçlara sahip olduğunun farkındayız.

Uzun zamandır dünyanın en başarılı eğitim modellerinden birine sahip olarak tanınan Finlandiya, öğretim süresinin artan bir kısmı için fenomene dayalı öğrenmeyi benimsiyor.

Bu yeni dünyada öğretmen çok farklı bir rol oynuyor. Bugünün öğrencileri internetle büyüyen ilk nesil ve onun tarafından eğitilen ilk nesil. Hem öğrenciler hem de öğretmenler için bu yeni öğrenme yolculuğu keşfedilmemiş bir bölgedir. Peki öğretmen nasıl liderlik edebilir?

Öğretmen, öğrencilerle birlikte öğrenir ve ufkunu genişletmeleri için onlara meydan okur.

Yeni nesil öğrenme alanları

Öğrenciler sadece dersi dinlemek için sınıfa gelmezler. Bu yüzden öne bakan sıralar halinde oturmalarına gerek yoktur. Geleceğin eğitim sisteminde ödev dersten önce gerçekleşecektir. Geleneksel sıralarda öğrenci başına yaklaşık 1m2 alan düşer. Aktif bir öğrenme alanında ise bu 3m2’ye yükselir. Birden fazla monitör, öğrencilerin ders materyallerini gözden geçirmelerine ve internette bir şeyler aramalarına olanak tanır. Geleneksel öğretim ve çevrimiçi medyanın bu kombinasyonuna “harmanlanmış öğrenme” denir.

Okullar ve üniversiteler, büyük grupların birlikte çalışabileceği alanlardan konsantrasyon için tenha köşelere ve öğrenme için çok daha geniş bir yerlere ihtiyaç duyulacaktır.

İşbirliği temel bir beceri olacaktır.

Rutin görevler bilgisayarlar tarafından üstlenildiğinden, çalışanlara yalnızca insan zihninin sunabileceği yaratıcılık ve sezgi için değer verilir. Çalışma grupları, yenilik yapma, iletişim kurma ve işbirliği yapma yetenekleriyle donatılacaklardır.

Teknoloji, geleceğin öğrenme alanının merkezinde yer alır.

Yeni öğrenme alanında öğrenciler, tek başlarına veya gruplar halinde çok farklı sorunları çözen farklı disiplinlerden insanların yanında oturarak aynı anda birden fazla medya kaynağı kullanırlar. Teknolojinin öğrenciden öğrenciye, öğretmenden öğrenciye ve öğrenciden öğretmene gerçek zamanlı etkileşimi desteklemesi gerekiyor.

Yarının dünyasının henüz neye benzediğini bilmesek bile bugünün gençlerin yarının dünyasında başarılı olacak becerilerle donatması gerekmektedir. 

Kaynaklar:
John Holm, Sosyolog ve Eğitim Uzmanı
Erica McWilliam, Eğitimci
Jason Lembke, DLR
Philip Ross, Unwork
Stefan Jakobek, HOK Eğitim Lideri
The-Posible.com